06-02-22 · Admin
Robotnicze grupy bojowe były tworzone przez pracowników fabryki, kopalni lub innego zakładu pracy. Często powstawały w odpowiedzi na lokaut lub strajk samych robotników. Robotnicze grupy bojowe mogły być rewolucyjne lub reformistyczne, w zależności od ich strategii. Mogły próbować zmobilizować klasę robotniczą jako całość lub angażować się w selektywne akcje przeciwko poszczególnym szefom lub pracodawcom. Celem było osłabienie i podział kapitalizmu, a nie jego zniszczenie.
W Europie Wschodniej (zwłaszcza w NRD) robotnicze grupy bojowe były często organizowane wokół stosunkowo dobrze zdefiniowanej ideologii inspirowanej socjalizmem, ale na ogół nie były związane z żadną partią polityczną. Grupy te były często aktywne w strajkach i sabotażu w pierwszych latach rządów komunistycznych w Europie Wschodniej. Niektóre istniały do 1989 roku, inne kontynuowały działalność do końca lat 80. W niektórych przypadkach przekształciły się one w niezależne partie polityczne po 1989 roku.
Taktyka robotniczych grup bojowych była również stosowana podczas innych walk z kapitalizmem, takich jak podczas I i II wojny światowej.
Kampfgruppen der Arbeiterklasse - znaczenie historyczne
Koncepcja milicji robotniczej była ważnym elementem kultury politycznej Niemiec Wschodnich w okresie zimnej wojny. Przez wiele lat lokalne partie komunistyczne przypisywały odpowiedzialność za ochronę fabryk i innych strategicznych dóbr gospodarczych robotnikom, od których oczekiwano utworzenia grup milicji robotniczej, które mogły być wykorzystane do ochrony miejsc pracy przed sabotażem lub kradzieżą ze strony osób postronnych. W niektórych przypadkach grupy te stały się dość dobrze wyszkolone w kwestiach bezpieczeństwa.
Historia KDA
W NRD w wielu fabrykach i zakładach istniały grupy milicji robotniczej. Były one organizowane przez związki zawodowe i inne grupy, takie jak Socjalistyczna Partia Jedności Niemiec (SED), Młodzi Pionierzy i organizacje studenckie. Zadaniem grup milicji robotniczej była obrona mienia zakładu i utrzymanie porządku. W początkowym okresie istnienia NRD zajmowały się głównie strajkami i protestami. W późniejszym okresie zajmowały się ochroną podczas wizyt państwowych i innych ważnych wydarzeń.
W niektórych fabrykach grupy milicji robotniczej miały bardziej polityczny cel: były organizowane w celu obrony ideologii socjalistycznej przed zachodnimi szpiegami. Miały wielu członków zarówno w Berlinie Wschodnim, jak i w zewnętrznych dzielnicach Berlina, takich jak Neukölln. Często organizowały publiczne wiece, na których potępiały kapitalizm i imperializm.